ΠΕΡΙ ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΗΣ
Ὁ Χριστὸς εἶπε στοὺς μαθητές Του νὰ πορευθοῦν σὲ ὅλη τὴν οἰκουμένη βαπτίζοντας αὐτοὺς ποὺ τὸ ἐπιθυμοῦν στὸ Ὄνομα τοῦ Πατέρα καὶ τοῦ Υἱοῦ καὶ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος καὶ νὰ τοὺς διδάσκουν νὰ τηροῦν τὶς ἐντολὲς ποὺ μᾶς ἔχει δώσει, δηλαδὴ τὴν ἀγάπη πρὸς τὸ Θεό, καὶ τὴν ἀγάπη πρὸς τὸν πλησίον. Ἔτσι οἱ Μαθητές Του, τόσον ὁ στενὸς κύκλος τῶν δώδεκα, ποὺ εἶναι καὶ οἱ πρῶτοι ἐπίσκοποι τῆς Ἐκκλησίας, ὅσον καὶ ὁ εὐρύτερος τῶν ἑβδομήκοντα, ὅσον καὶ ὁ ἀκόμη εὐρύτερος κύκλος ἀρκετῶν προσώπων -περὶ τὰ ἑκατὸν πενήντα ἐπιπλέον πρόσωπα- ἦταν ἐκεῖνοι ποὺ ἀρχικὰ ἀνέλαβαν τὴν ὑλοποίηση τῆς ἐντολῆς τοῦ Χριστοῦ. Φυσικὰ τὸ ἔργο τῆς Ἱεραποστολῆς, ἐπωμίζεται ἀναλογικὰ καὶ κάθε πιστός, βαπτισμένος στὸ Ὄνομα τῆς Παναγίας Τριάδας, ἀφοῦ μετέχει στὸ τριπλὸ ἀξίωμα τοῦ Χριστοῦ, ἱερατικό, προφητικὸ καὶ βασιλικό.
Ἄλλωστε στοὺς πιστοὺς ἀπευθύνεται ἡ ρήση τοῦ Χριστοῦ ἀπὸ τὸ 5ο κεφάλαιο τοῦ κατὰ Ματθαῖον Εὐαγγελίου: «ἔτσι νὰ λάμπει τὸ φῶς τῆς Χάρης ποὺ λάβατε ἐνώπιον τῶν ἀνθρώπων γιὰ νὰ βλέπουν τὰ καλά σας ἔργα καὶ νὰ δοξάζουν τὸν οὐράνιο πατέρα σας». Αὐτὸ σημαίνει ὅτι κάποιος εἶναι Ἱεραπόστολος καὶ ὀφείλει νὰ εἶναι, ὅταν ἐνώπιον τῶν ἄλλων ἀνθρώπων τὰ ἔργα του δείχνουν τὴν πίστη του στὸ Χριστὸ καὶ -ἀντιστρόφως- ὅταν ἡ πίστη του στὸ Χριστὸ ἐκφράζεται καὶ ὑλοποιεῖται στὰ ἔργα του. Ὅταν δηλαδὴ συνδυάζει τὸ δόγμα μὲ τὸ ἦθος, ἢ τὰ «πιστευτέα» μὲ τὰ «πρακτέα», ὅπως ἔλεγαν οἱ παλαιότεροι.
Τοῦτο σημαίνει πὼς οἱ πιστοὶ καλοῦνται αὐτοπροσώπως ἀπὸ τὸν ἴδιο τὸν Ἱδρυτὴ τῆς πίστης μας τὸ Χριστό, νὰ γίνουν ἡ «ζύμη» ποὺ θὰ ζυμώσει ὅλο τὸ φύραμα τῆς δημιουργίας, τὸ «ἁλάτι» τοῦ κόσμου ποὺ θὰ νοστιμίσει τὴ ζωὴ καὶ ὄχι μόνο, ἀλλὰ θὰ τινάξουν τὰ πάντα στὸν ἀέρα, μετατρέποντας τὸν κόσμο σ' ἕνα κόσμιο λειτουργικὸ σπίτι, σὲ Ἐκκλησία, σὲ Ναὸ τοῦ Παναγίου Πνεύματος.